Tytuł oryginału: Top Hat
Produkcja: USA 1935
Obsada: Fred Astaire, Ginger Rogers, Edward Everett Horton, Helen Broderick, Erik Rhodes, Eric Blore
Gatunek: Komedia, Musical, Romans
Czas: 1 godz. 41 min.
Filmweb: 7,8/10
Po średnio udanym musicalu "Roberta", w którym grali na drugim planie, Astaire i Rogers znów dostali szansę zagrania głównych ról w dużej produkcji. "Panowie w cylindrach" osiągnęli ogromny sukces. Później Fred i Ginger zagrali jeszcze w 6 filmach, ale to ten uważa się za najlepszy.
Jerry Travers (Fred Astaire) jest tancerzem. Wraz z przyjacielem, Horace'em Hardwickiem (Edward Everett Horton), przygotowuje swój show w Londynie. Żona Hardwicka, Madge (Helen Broderick) zaprasza obu panów na weekend do Wenecji, w której aktualnie wypoczywa. Chce wyswatać ona Jerry'ego ze swoją przyjaciółką, Dale Tremont (Ginger Rogers). Pani Hardwick nie wie jednak, że Travers i Miss Tremont w Londynie zdążyli się już poznać, zakochać i pokłócić. Zapowiada się weekend pełen wrażeń...
 |
| Ginger Rogers (Dale Tremont) i Fred Astaire (Jerry Travers) |
Idealnie w swoich rolach sprawdzili się Rogers i Astaire. Jej cięte i sarkastyczne riposty idealnie dopełniają jego subtelny humor. Aż dziwi brak uznania dla aktorów ze strony Akademii, która nominowała film jako najlepszy obraz. Gdyby wtedy Akademia nagradzała aktorów drugoplanowych (kategorię najlepszy aktor/aktorka drugoplanowy wprowadzono rok później) to statuetki na bank powędrowałyby do Hortona i Broderick. Para świetnie sprawdziła się jako małżeństwo. Humorzasta Marge i gapowaty Horace idealnie się uzupełniają. Uwagę przykuwa też Eric Blone jako przemądrzały służący Hardwicka. Męczący natomiast jest Erik Rhodes jako włoski projektant Bedini, swego rodzaju sponsor Dale.
 |
| Jerry Travers i Dale Tremont |
Piosenki napisał Irving Berlin, choreografią zajął się zaś Hermes Pan. Niewątpliwie sercem filmu jest romantyczny utwór śpiewany przez Astaire'a "Cheek to Cheek", w którym tańczy on z Rogers w cudownie kiczowatej Wenecji w stylu art deco. Piosenka ta została nominowana do Oscara. Piękny jest też ich duet "Isn't this a Lovely Day?" odtańczony w londyńskiej altance podczas burzy. Mamy jeszcze jedyny song śpiewany przez Rogers, urocze "The Piccolino" i dwie solówki Astaire'a: "Top Hat, White Tie and Tail" i "No Strings".
Uwagę zwracają piękne kostiumy autorstwa Bernarda Newmana. Swój urok posiada też rozkosznie kiczowata "Wenecja". Film został umieszczony na 15 miejscu w rankingu 25 najlepszych filmów muzycznych wg Amerykańskiego Instytutu Filmowego. Również 15 lokatę zajął utwór "Cheek to Cheek" na liście 100 najlepszych filmowych piosenek. Rogers umieszczono na 14 miejscu wśród najlepszych aktorek, Astaire zaś zajął 5 lokatę wśród aktorów.
 |
| Ginger Rogers i Fred Astaire |
Klasyka, po prostu klasyka. To trzeba zobaczyć!
Ocena: 10/10 arcydzieło!
------
Polecam przeczytać recenzje Marzenia o karierze
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz